Εν όψει της χθεσινής Παγκόσμιας Ημέρας για τους μετανάστες η διεθνής βολεϊμπολίστρια, Ρουθ Ζίλστρα ,αποκάλυψε την εμπειρία που έζησε για τρεις μήνες στη Μυτιλήνη μαθαίνοντας βόλεϊ σε πρόσφυγες και μετανάστες.
Μία συγκλονιστική ιστορία έφερε στο φως της δημοσιότητας η διεθνής βολεϊμπολίστρια Ρουθ Ζίλστρα από την Ολλανδία.
Η Ρουθ αποκάλυψε πως μετά τις πυρκαγιές που κατέστρεψαν τη δομή προσφύγων και μεταναστών στη Μόρια το πρώτο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου εγκατέλειψε το βόλεϊ και πήγε στη Μυτιλήνη για να βοηθήσει εθελοντικά όσους είχαν ανάγκη προσφέροντας τις υπηρεσίες της ως γυμνάστρια μαθαίνοντας βόλεϊ σε μικρούς και μεγάλους.
«Οι γυναίκες δεν είχαν παίξει ποτέ»
Όπως λέει «πρώτα ανταποκρίθηκε ο ανδρικός πληθυσμός και μετά οι γυναίκες και τα παιδιά. Ολοι είχαν μεγάλη χαρά και μεγάλο ενδιαφέρον για να μάθουν βόλεϊ. Ειδικά πολλές γυναίκες δεν είχαν ασχοληθεί ποτέ με τον αθλητισμό λόγω των αυστηρών θρησκευτικών νόμων που επιβάλλονταν στις πατρίδες τους».
Και η Ρουθ Ζίλστρα συνεχίζει: «Οι γυναίκες ήθελαν να δοκιμάσουν να παίζουν σε κλειστό χώρο γιατί είχαν αναστολές λόγω θρησκευτικών πεποιθήσεων αλλά γρήγορα κατάφερα να κερδίσω την εμπιστοσύνη τους και έτσι όλοι απελευθερώθηκαν και το αγάπησαν».
«Και γιαγιά 70 ετών»
Γήπεδο βόλεϊ είτε ανοικτό είτε κλειστό δεν υπήρχε και η Ρουθ απευθύνθηκε στην Ολλανδική οργάνωση, “let’s keep the ball flying” η οποία δώρισε φιλέ, στύλους, μπάλες και αθλητικές εμφανίσεις και έτσι δημιουργήθηκαν οι πρώτες υποδομές. «Το αποτέλεσμα ήταν να μπουν στο γήπεδο όλοι, ακόμα και μία γιαγιά 70 ετών. Το εντυπωσιακό ήταν πως στις ομάδες υπήρχαν άνθρωποι διαφορετικών εθνικοτήτων που μάλιστα μέχρι εκείνη τη στιγμή όχι μόνο δεν είχαν σχέσεις και επικοινωνία μεταξύ τους αλλά ήταν και αντίπαλοι».
«Το βόλεϊ τους ένωσε»
Και η Ρουθ Ζίλστρα συνεχίζει:
«Αισθάνομαι ικανοποίηση και υπερηφάνεια γιατί μέσα από το αγαπημένο μου άθλημα κατάφερα να φέρω κοντά και μέσα στην ίδια ομάδα διαφορετικούς ανθρώπους, με διαφορετικές κουλτούρες και εθνικότητες αλλά με κοινές εμπειρίες. Όλοι αυτοί είναι άνθρωποι που έχουν βιώσει την σκληρότητα του πολέμου, τον πόνο, τον φόβο, τους βασανισμούς, τους διωγμούς και την απογοήτευση. Το βόλεϊ απέδειξε πως είναι ένα άθλημα ομαδικό και συνεργατικό που ενώνει τους ανθρώπους, εξομαλύνει τα πάθη και παίζεται σε κάθε γωνιά του πλανήτη».
πηγή sports3.gr
click: volleyplanet.gr
