Η Δανάη-Ελένη Σιδηρά είναι μια γυναίκα που έχει δηλώσει πολλές φορές ότι «είναι γεννημένη για την μπάλα». Πρόκειται για την αρχηγό της Εθνικής γυναικείας ομάδας ποδοσφαίρου και παίκτρια του Παναθηναϊκού. Με προηγούμενους σταθμούς της καριέρας της τον Εργοτέλη και τον Απόλλων Λεμεσού, έχει λαμπρή σταδιοδρομία στο χώρο του ποδοσφαίρου και σίγουρα μόνο «άμπαλη» δεν την λες! Τι καλύτερο να μας μιλήσει για την Ημέρα της Γυναίκας, μια γυναίκα που κατέκτησε τα παιδικά της όνειρα.
Της Νίκης Δέλλιου
Σε ένα άθλημα όπως είναι το ποδόσφαιρο, που για χρόνια μονοπωλούσε στο ανδρικό κοινό είτε από την πλευρά των επαγγελματιών ποδοσφαιριστών είτε από την πλευρά των οπαδών του αθλήματος, πόσο εύκολο είναι για μια γυναίκα να μπορέσει να «εισχωρήσει» σε αυτόν τον χώρο, να χτίσει την καριέρα της και να δημιουργήσει ένα καλό επαγγελματικό όνομα στο ποδόσφαιρο; Τι προκαταλήψεις έχει να αντιμετωπίσει;
Θεωρώ ότι η θέση της γυναίκας στον επαγγελματικό χώρο του ποδοσφαίρου είναι πολύ πιο ομαλή σε σχέση με 20-30 χρόνια πριν, βέβαια όχι στα επίπεδα που θα θέλαμε. Μια γυναίκα σίγουρα μπορεί να εδραιώσει ένα καλό όνομα στον χώρο μας και να έχει μια επιτυχημένη επαγγελματική σταδιοδρομία. Αυτό το αποδεικνύουν οι επιτυχημένες γυναίκες ποδοσφαιρίστριες σε όλο τον κόσμο. Προσωπικά θα πω ότι δεν έχω αντιμετωπίσει προκατάληψη στην καριέρα μου, αντιθέτως ήμουν τυχερή και στην πόλη μου, το Ηράκλειο, που γεννήθηκα και μεγάλωσα, όλοι ήταν πολύ θετικοί και υποστηρικτικοί μαζί μου όταν ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο. Εγώ ξεκίνησα σε ηλικία 5 ετών να ασχολούμαι με το άθλημα, στα μέσα της δεκαετίας του 90 και υπήρχε πολλή υποστήριξη από το περιβάλλον μου. Ποτέ κανείς δεν μου είπε «εσύ δεν κάνεις για το ποδόσφαιρο» επειδή είμαι γυναίκα.
Έχετε παρατηρήσει τα τελευταία χρόνια να έχει αυξηθεί το ενδιαφέρον του γυναικείου κοινού για το ποδόσφαιρο είτε ανδρικό είτε γυναικείο; Γυναίκες φίλες και γνωστές σας, δείχνουν ενδιαφέρον για το επάγγελμά σας;
Θα έλεγα ότι υπάρχει ένα ποσοστό γυναικών που ασχολούνται με ποδοσφαιρικά θέματα, όχι όμως πολύ μεγάλο. Τουλάχιστον εγώ νομίζω ότι μια γυναίκα δύσκολα θα ασχοληθεί με αυτό το άθλημα, πέρα από το να κάτσει να δει έναν αγώνα μια στο τόσο με την παρέα της ή τις φίλες της σε μια καφετέρια, σε ένα σπίτι ή κάπου έξω. Αν όμως υπάρχει ένας δικός της άνθρωπος στον χώρο, πχ ένας συγγενής της που να παίζει επαγγελματικά, τότε ναι, πιστεύω θα ασχοληθεί και θα μάθει περισσότερα για το ποδόσφαιρο.
Υπάρχουν κάποιες ιδιαίτερες δυσκολίες στο να μπορέσει μια γυναίκα να συνδυάσει την επαγγελματική της σταδιοδρομία στον χώρο του αθλητισμού και ειδικά του ποδοσφαίρου με την δημιουργία οικογένειας; Υπάρχει ελεύθερος χρόνος ή οι απαιτήσεις σε προπονήσεις, αγώνες, το κάνουν ιδιαίτερα δύσκολο;
Μια επαγγελματίας ποδοσφαιρίστρια έχει συγκεκριμένη ζωή και ο ελεύθερος χρόνος είναι πραγματικά περιορισμένος για φίλους και γνωστούς. Πάντα όμως υπάρχει προσωπική ζωή και η δυνατότητα δημιουργίας οικογένειας. Το καλό είναι βέβαια ότι πλέον στην Ελλάδα η νομοθεσία προστατεύει τις μητέρες από απόλυση στην δουλειά τους λόγω εγκυμοσύνης και το ίδιο ισχύει και για το ποδόσφαιρο. Είχα συμπαίκτρια που κάθε 1,5 χρόνο όταν ήταν έγκυος, σταματούσε τους αγώνες και τις προπονήσεις, μέχρι να γεννήσει τα παιδιά της και μετά επέστρεφε κανονικά στο γήπεδο. Όλα εξαρτώνται από το τι θέλεις να κάνεις στην ζωή σου και πού δίνεις προτεραιότητα.
Τι θα συμβουλεύατε ένα νέο κορίτσι που θέλει να μπει και να ασχοληθεί επαγγελματικά με τον χώρο αυτό; Τι σας έχει δείξει η μέχρι τώρα εμπειρία σας; Τι πρέπει να κάνει και τι να αποφύγει;
Δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα από ένα κορίτσι το να θέλει να ασχοληθεί με τον αθλητισμό, είτε με το ποδόσφαιρο είτε με ό,τι αγαπάει. Η εμπειρία μου έχει δείξει ότι το ποδόσφαιρο αλλά και ο αθλητισμός γενικότερα, μπορεί να ενώσει όλον τον κόσμο σε οποιαδήποτε χώρα, να υπάρξει ένας κοινός τόπος διαφορετικών ανθρώπων και να φέρει αγάπη, ευτυχία και ομόνοια. Ας ακολουθήσει η κάθε μία αυτό που αγαπά και όλα θα πάρουν τον δρόμο τους.
Και μια τελευταία προσωπική ερώτηση: Ποια γυναίκα γενικά από τον χώρο του αθλητισμού θαυμάζετε ή ακόμα και από τον δικό σας χώρο του ποδοσφαίρου;
Δεν μπορώ να πω ότι θαυμάζω κάποια συγκεκριμένη αθλήτρια μόνο, κάθε μία είναι ξεχωριστή και μοναδική στον τομέα της. Στο ποδόσφαιρο πιο συγκεκριμένα, δεν θα έλεγα ότι το ξεκίνησα επειδή με ενέπνευσε κάποιος ή κάποια, απλά γεννήθηκα με αυτό το «μικρόβιο» για το συγκεκριμένο άθλημα και από μικρή αυτό που ήξερα πως είμαι γεννημένη για να κάνω είναι να παίζω ποδόσφαιρο.