H Χριστιάνα Γεροστεργίου είναι 24 ετών, έχει ύψος 1.80 και κατάγεται απο την Θεσσαλονίκη.
Έκανε τα πρώτα της μπασκετικά βήματα με την ομάδα του Ηρακλή όπου και αγωνίστηκε επί σειρά ετών φτάνοντας στο σημείο να γίνει η αρχηγός του.
Με την φανέλα του Ηρακλή κατέκτησε δύο πρωταθλήματα ΕΚΑΣΘ (κορασίδες και νεανίδες) και είχε την τιμή να βρίσκεται στην καλύτερα πεντάδα σε πανελλήνιο επίπεδο και τις δύο φορές. Κατά την διάρκεια αυτών των χρόνων επιλέχθηκε να εκπροσωπήσει την χώρα μας σε όλες τις μικρές Εθνικές ομάδες μέχρι και Νέες Γυναίκες.
Η Χριστιάνα συνέχισε την καριέρα της στην Αμερική όπου έπαιξε για τις πανεπιστημιακές ομάδες Maine και Vanguard για 4 χρόνια ολοκληρώνοντας τις σπουδές της στην Ψυχολογία. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα αγωνίστηκε στην Ελευθερία Μοσχάτου( Α1 Εθνική κατηγορία) και έπειτα στον Πανιώνιο (στην Α2 Εθνική κατηγορία).
Την φετινή σεζόν ενισχύει με τις ικανότητες της την ομάδα της Δάφνης Αγίου Δημητρίου στην Α1 κατηγορία και είναι μια αθλήτρια με έντονες ανησυχίες για την διακοπή του πρωταθλήματος και την άγνωστη ημερομηνία επανέναρξής του.
Η Χριστιάνα παραχώρησε στο wsl.gr μια συνέντευξη και μας μίλησε για την αγάπη της για το Μπάσκετ, την προπόνηση με τον Kobe Bryant και για την γνώμη της όσον αφορά στην διακοπή του πρωταθλήματος της Α1 κατηγορίας Γυναικών.
Χριστιάνα σε ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σου και για τις απαντήσεις σου.
Αρχικά πως και πότε έγινε η πρώτη σου επαφή με το μπάσκετ;
«Ήμουν πρώτη δημοτικού (7 ετών) όταν πήγα να παίξω καλαθοσφαίριση στο μίνι του Γ. Σ. Ηρακλή στη Θεσσαλονίκη.
Έπιασα την μπάλα στα χέρια και απλά ένιωσα αυτόν τον παιδικό έρωτα. Ένα είδος έρωτα που νιώθεις για ένα κουκλάκι που δεν μπορείς να αποχωριστείς και το ξέρεις ότι θα είναι πάντα εκεί.
Από εκείνη την στιγμή το μπάσκετ μου έχει προσφέρει παραπάνω από όσα μπορούσα να φανταστώ και δεν έχει φύγει από το πλάι μου.»
Πως ήταν η εμπειρία να παίζεις στην Αμερική;
«Η Αμερική ήταν μια εμπειρία που πραγματικά με έπλασε σαν άνθρωπο και σαν αθλήτρια. Σαν την εμπειρία του παιχνιδιού και των οπαδών εκεί, δεν υπάρχει παρόμοια εδώ στην Ελλάδα.
Το μπασκετικό περιβάλλον στην Αμερική είναι επαγγελματικό με όλη την έννοια της λέξης. Όταν η προτεραιότητα σου είναι το μπάσκετ σου δίνεται η ευκαιρία να επικεντρωθείς σε αυτό και να γίνεις καλύτερη άλλα γίνεται μεγάλο μέρος της καθημερινότητας σου.
Εδώ είναι η ώρα να παραδεχτώ ότι βέβαια στην Αμερική είναι και πολύ επίπονο να γυμνάζεσαι δύο φορές την ημέρα (4-5 ώρες) και να σου φέρονται σαν απόκτημα τους και λιγότερο σαν άνθρωπο.»
Ποια ήταν η καλύτερη και ποια η χειρότερη στιγμή σου στο άθλημα;
«Η καλύτερη μου στιγμή στο άθλημα της καλαθοσφαίρισης ήταν στο πρωτάθλημα κορασίδων με την εθνική ομάδα το 2012 όταν κερδίσαμε την Σερβία.
Αυτό που έχω καταλάβει είναι όσο πιο πολύ ιδρώτα και ενέργεια διοχετεύεις σε κάτι που κάνεις τόσο μεγαλύτερη η απόλαυση που νιώθεις όταν φτάνεις και κατακτάς ένα στόχο σου.
Η χειρότερη μου στιγμή ήταν κατά την διάρκεια του 2011 στην οποία έμαθα ότι έπρεπε να κάνω εγχείρηση και να κάτσω 6 μήνες λόγω ενός σοβαρού τραυματισμού στον αστράγαλο.
Μπορώ να πω ότι σαν παιδί το να βλέπεις άλλα άτομα να παίζουν το άθλημα που αγαπάς και να μην μπορείς η ίδια να παίξεις, είναι πολύ επώδυνο.»
Έχεις παίξει εθνική μέχρι και Νέες Γυναικών. Μπορείς να μας περιγράψεις το συναίσθημα που ένιωσες;
«Το συναίσθημα να παίζεις με το εθνόσημο είναι κάτι παραπάνω από υπερηφάνεια.
Είναι και το ταξίδι της προετοιμασίας που μας ετοιμάζει να φτάσουμε σε αυτό το σημείο και εντέλει το συναίσθημα εκπλήρωσης είναι έντονο.»
Όσον αφορά στην προπόνηση με τον Kobe Bryant. Πως ήταν σαν προπονητής; τι σου έμεινε από αυτή την εμπειρία;
«Αυτή η προπόνηση ήταν σαν όνειρο.
Ήρθε ο Kobe Bryant σε μια καθημερινή προπόνηση 6 η ώρα το πρωί με το χαμόγελο στα χείλη. Είχαμε κάνει ζέσταμα και μας έδειξε κάποια ‘plays’ να τρέξουμε.
Ήταν φανταστικό το πόσο προσοχή έδωσε στις λεπτομέρειες και μας καθοδηγούσε στο καθετί. Εμένα συγκεκριμένα μου έδειξε έναν πολύ έξυπνο και πονηρό τρόπο να ξεμαρκαριστώ ,το οποίο είναι απο τα ”κόλπα” που έχω ενσωματώσει στο παιχνίδι μου.
Μου έχει μείνει το πόσο ανθρώπινος και ταπεινός μπορεί να είναι ένας άνθρωπος σαν και αυτόν. Αναμφίβολα ήταν από τους καλύτερους παίχτες όλων των εποχών, είναι ένας θρύλος!!»
Έχεις σπουδάσει ψυχολογία. Η ερώτηση είναι…. Ψυχολογία ή μπάσκετ;
«Η ψυχολογία και το μπάσκετ πάνε χέρι με χέρι.
Αν το σκεφτούμε κυριολεκτικά χωρίς καλή ψυχολογία ένας αθλητής δεν μπορεί να παίξει και να αποδώσει στο 100% των δυνατοτήτων του.
Έτσι μεταφορικά θα πατήσω οικονομικά πάνω στην ψυχολογία ως το επάγγελμα μου για να μπορέσω να συνεχίσω να παίζω μπάσκετ, ένα άθλημα που αγαπώ.»
Στο θέμα της αναστολής των πρωταθλημάτων και στον διαχωρισμό που γίνεται σε αντρικά – γυναικεία, ποιά η γνώμη σου;
Θεωρείς πως το πρωτάθλημα γυναικών της Α1 θα έπρεπε να είναι επαγγελματικό;
«Θεωρώ ότι είναι αδικία!
Θεωρώ ότι το πρωτάθλημα της Α1 γυναικών θα πρέπει να θεωρείται επαγγελματικό. Θεωρώ ότι το γυναικείο μπάσκετ είναι εξίσου ενδιαφέρον όσο το αντρικό.
Απλά εμείς δεν μπορούμε να καρφώσουμε. Πιστεύω ότι χρειάζεται να γίνουν ριζικές αλλαγές στο πρωτάθλημά μας.
Πιστεύω ότι δεν πρέπει να ξεκινήσει κανένα πρωτάθλημα αν δεν παρθούν οι αλλαγές που θεωρούν τα σωματεία και οι αθλήτριες απαραίτητα. Είναι η ευκαιρία να γίνουν αυτές οι αλλαγές ΤΩΡΑ!»
Πως καταφέρνεις να κρατάς την επαφή σου με το μπάσκετ χωρίς προπονήσεις-αγώνες;
«Είναι ιδιαίτερα δύσκολο να κρατήσω την επαφή μου με το μπάσκετ χωρίς προπονήσεις και αγώνες.
Αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι να διατηρήσω την φυσική μου κατάσταση και να πηγαίνω σε ανοιχτό γήπεδο να σουτάρω καθημερινά. Θεωρώ ότι και σε ένα ανοιχτό γήπεδο μπορείς να καθαρίσεις το μυαλό σου και να θυμηθείς την ομορφιά του παιχνιδιού.»
Ποιοί είναι οι στόχοι της Δάφνης Αγ. Δημητρίου για την φετινή σεζόν;
«Δεδομένου των συνθηκών δεν είναι εύκολο να θέσουμε στόχους ούτε σαν ομάδα ούτε σαν παίκτριες. Το μόνο που μπορούμε να στοχεύσουμε είναι να είμαστε και του χρόνου μαζί στην Α1 γυναικών.»
Ποιοι είναι οι δικοί σου μελλοντικοί στόχοι;
«Οι μελλοντικοί μου στόχοι είναι να αφήσω το στίγμα μου στην Α1 γυναικών και άμα έχω την τιμή να εκπροσωπήσω και να αγωνιστώ ξανά στο μέλλον για την εθνική μας ομάδα.
Τέλος να υπάρξω πηγή έμπνευσης για μικρά κορίτσια που μας βλέπουν να παίζουμε!»
Ακολουθεί το σχετικό απόσπασμα απο την προπόνηση της Χριστιάνας Γεροστεργίου με τον Kobe Bryant
